Ścibor Bogusławscy herbu Ostoja

       wzięli swe nazwisko od wsi Bogusławice w powiecie radomskowskim w ziemi sieradzkiej. Wieś ta należała do nich przez co najmniej dwa stulecia (XV, XVI). Przydomek Ścibor (Scibor) w rodzinie  używany był aż do połowy XIX w. i pochodził od imienia (nazwiska) rodu rycerskiego Sciborów. Gniazdem rodowym Sciborów była wieś Sciborze koło Kruszwicy. Dr Piekosiński twierdzi, że nazwa wsi pochodzi od imienia jej założyciela, czyli rycerza z rodu Sciborów herbu Ostoja. Od 1040 r. kiedy stolicą Polski staje się Kraków, wielu z rycerstwa wielkopolskiego osiedla się w jego okolicach .Tak  zapewne doszło do powstania Sciborzyc w powiecie olkuskim koło Krakowa .Mamy zatem do czynienia z dwoma liniami rodowymi: Kujawską i Małopolską. Wieś ta w  1252 r. została sprzedana klasztorowi Cystersów w Szczyrzycu. Od tej pory wiele rodzin w różnych częściach Polski używało przydomka Ścibor i  pieczętowało się  herbem Ostoja. Można przyjąć, że  rodziny używające przydomka Scibor oraz herbu Ostoja mają wspólne korzenie.

Praojcami Sciborów wg. Kaspra Niesieckiego mają być bracia :Ostoja i Most . Od ich  imion pochodzą dwie równoważne nazwy herbu Ostoja i Moście.

Dr Piekosiński owych braci wywodzi z gałęzi pobocznej rodu szczepowego dwudziestego czwartego szlachty polskiej Czewojów z Czewujewa k/Gniezna. Czewoj natomiast, protoplasta tegoż rodu ma być wnukiem Popielą I (syna Lecha III lub VII). Tak oto łączy się historia z legendą.

       Najstarsze wzmianki o Ściborach herbu Ostoja osiadłych w Bogusławicach w województwie sieradzkim, powiecie radomskowskim pochodzą z ksiąg sądowych i dotyczą Macieja i Leonarda z Bogusławie. Oto jeden z dokumentów, wydany w 1420 r. w sprawie Stefana z Ulesia w ziemi sieradzkiej, naganionego przez Jana, zwanego Kolano, z Ulesia :

"...wtedy ten Stefan, jako mąż znakomity i cieszący się dobrą sławą, chcąc wykapać swą niewinność i wytłumaczyć pogłoski dotyczące jego osoby i szlachectwa, przyprowadził sześciu znakomitych mężów mających trojaki herb, pochodzących z jego rodu, przeciw Janowi zwanemu Kolano którzy jako swój herb mają na tarczy dwa rogi, jeden turzy, a drugi jeleni, zawołanie zaś ich Rogala, dalej dwóch innych, mianowicie Macieja z Bogusławie, Leonarda również stamtąd, którzy na tarczy mają dwa księżyce z krzyżykiem pośrodku, a ich zawołanie Ostoja, i po trzecie dwóch, to jest Mikołaja i Floriana z Barkowa, mających na tarczy półlwa, a zawalanie ich Prawda, umiłowanych wujów swoich. Oni razem dotknąwszy Krzyża złożyli osobiście przysięgę w ten sposób: »Tak niech nam Bóg dopomoże i święty Krzyż, że ten Stefan, którego wspomniany Jan znieważył, co się tyczy pochodzenia szlacheckiego, po dziadku, ojcu, matce i po ich przodkach jest szlachcicem, jako chlubnie wywodzący się z rodu i domu ojcowskiego i matczynego jest naszym pasierbem i bratem i krewnym, potomkiem wspomnianej szlachty, która, jak wspomniano, ma na tarczy dwa rogi i od jej zawołania zwie się Rogala ,” .

       W "Herbarzu Polskim" Adam Boniecki również wspomina Macieja z Bogusławic, który świadczył przy wywodzie szlachectwa w 1405, 1406 i  1426 r. w Radomsku, z herbu Moście (druga nazwa herbu Ostoja) oraz Scibora z Bogusławie, który w 1445 r. naganił w szlachectwie Stanisława z Brzeźnicy (za Stanisławom świadczył wówczas Jan z Biały Bielski herbu Ostoja). Maciej urodzić się musiał ok. 1390 r. Musiał byćł człowiekiem powszechnie szanowanym wśród "braci rycerstwa" skoro  powoływano go na świadka w tak bardzo ważnej sprawie, jak wywód szlachectwa.

       W Polsce w tym czasie nie istniało kolegium heraldyczne, nie było też żadnej cieszącej się publicznym autorytetem instytucji dającej  do publicznego wglądu rejestry nadania tytułów i herbów szlacheckich. Jedynym miejscem, w którym mógł "naganiony" dowieść swych racji był sąd. W takich przypadkach (szczególnie częstych w XV w.) od pozwanego wymagano przedstawienia sześciu zaprzysiężonych świadków (nieskazitelnych w obliczu prawa i powszechnie znanych), którzy mogliby potwierdzić jego szlacheckie pochodzenie do trzech pokoleń wstecz, zarówno ze strony ojca jak i matki. Jeśli mu się to udało, otrzymywał od sądu odpowiednie zaświadczenie. Maciej i Leonard z Bogusławie herbu Ostoja, wymienieni zostali również na liście rycerstwa polskiego wieków średnich opracowanej przez dr. Piekosińskiego